У абіўных працах ужываецца самая найпростая прылада: пэндзлі і шчоткі, адвес і нажніцы. Калі ўжываюць шпалеры з тоўстай паперы, іх наляпляюць упрытык і абзы абразаюць не з адной, а з двух бакоў. У гэтым выпадку абрэзку выконваюць не нажніцамі, а вострым нажом па фугаванай лінейцы, даўжыня якой роўная вышыні сцяны.
Нажніцы могуць быць любыя, але лепш за ўсё з доўгімі лёзамі: яны не толькі зручней у працы, але і больш прадукцыйныя. Акрамя таго, нажніцы павінны быць вострымі, бо тупыя пакідаюць пасля абразання кудлатую абзу, што пагаршае якасць абклейвання.
Нож павінен быць востра навостраны і накіраваны на асялку, каб пасля абразання абза была без ворса.
Пэндзлі можна ўжываць любыя - вялікія і малыя, але першыя больш прадукцыйныя. Шавецкія шчоткі таксама могуць ужывацца для працы. Пэндзлі і шчоткі патрэбныя для проклейки паверхняў, нанясенні клею на шпалеры і паперу, а сухія - для прыгладжвання шпалер. Невялікая пэндзаль-ручнік ужываецца для отводки клейстером палос па версе сцен, у кутах, каля ліштвы, аконных і дзвярных праёмаў, а таксама для падмазвання беражкоў налепленых палотнаў шпалер.
Адвес павінен мець тонкі і трывалы шнур (рыбалоўная кручаная капронавая лёска) такой даўжыні, каб яна перавышала даўжыню самой даўжынёй сцяны на 1 м. З яго дапамогай адбіваюць лініі на сцяне: паверсе - гарызантальныя, па якіх наляпляюць верхнюю абзу полак шпалер, і вертыкальныя - на адлегласці ад кута, роўным шырыні наклеиваемого полкі.
Чыстыя анучы, або рыззё, выкарыстаюць для прыгладжвання паперы і шпалер пры іх налепванні. Аднак зручнейшая для гэтай мэты вялікая шчотка з цвёрдым воласам: яна не толькі хутка і трывала прыгладжвае шпалеры, але і менш размазвае які выступае клейстер і фарбу на шпалерах.
|